Παθήσεις

Tεχνική PNF

Οι τεχνικές PNF (Proprioceptive Neuromuscular Facilitation), ή αλλιώς «Ιδιοδεκτική Νευρομυϊκή Διευκόλυνση» αποτελούν ένα σύνολο δυναμικής προσέγγισης για την αξιολόγηση και τη θεραπεία νευρολογικών και μυοσκελετικών παθήσεων. Κατά την εφαρμογή των PNF τεχνικών δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στον κορμό, αλλά αυτές αποτελούν ένα σύνολο τεχνικών θετικής θεραπευτικής προσέγγισης που απευθύνεται σε ολόκληρο τον οργανισμό.

Στόχος της PNF τεχνικής είναι να διευκολύνει τους ασθενείς να επιτύχουν υψηλότερο επίπεδο συνολικής λειτουργικότητας, να διευκολύνει την κίνηση και να διεγείρει τον μηχανισμό ενεργοποίησης των κινητικών μονάδων του μυός.

Ο εγκέφαλός μας έχει την ιδιότητα να αναγνωρίζει κινήσεις και όχι μύες. Είναι οργανωμένος δηλαδή με βάση ορισμένα κινητικά πρότυπα. Πάνω σε αυτή την παραδοχή βασίζεται η μέθοδος PNF για να προωθήσει την απόκριση του νευρομυϊκού μηχανισμού στον ερεθισμό των ιδιοδεκτικών αισθητικών υποδοχέων. Η τεχνική αυτή εφαρμόζει συγκεκριμένες λαβές που ερεθίζουν τους δερματικούς υποδοχείς και παρέχουν στον ασθενή πληροφορίες για τη σωστή κατεύθυνση της κίνησης.

Με τον τρόπο αυτό, δραστηριοποιείται μεγάλο μέρος από τους παράγοντες που συμμετέχουν στην δημιουργία της κίνησης. Άλλες φορές, η μέθοδος χρησιμοποιείται για να προκαλέσει αντανάκλαση ενέργειας από ισχυρότερες μυϊκές ομάδες σε ασθενέστερες. Έτσι, παρέχεται στον φυσικοθεραπευτή η δυνατότητα δυναμικής αξιολόγησης νευρομυϊκών και δομικών δυσλειτουργιών.

Η μέθοδος ενδείκνυται κυρίως για ασθενείς που:

• έχουν δυσκολία στη βάδιση
• έχουν πολύ αργή ή πολύ γρήγορη κίνηση
• έχουν αδυναμία στον συντονισμό της κίνησης
• εξαιτίας αδυναμίας ή ακαμψίας παρουσιάζουν δυσκολίες στην αρχή μιας κίνησης
• αισθάνονται πόνο κατά την κίνηση
• έχουν αστάθεια σε κάποια άρθρωση
• έχουν γενικά μειωμένη αστάθεια εξαιτίας τραυματισμού ή οστεοπόρωσης
• έχουν περιορισμένο ενεργητικό ή παθητικό εύρος κίνησης
• πάσχουν από αναπνευστικά προβλήματα
• αδυνατούν να κινηθούν προς την επιθυμητή κατεύθυνση
• έχουν υποστεί τραυματισμό σε μυ ή τένοντα
• παρουσιάζουν μυϊκή αδυναμία ή αδυναμία ισομετρικής σύσπασης μυός

Κinesio-taping

Η τεχνική KinesioTaping ή τεχνική κινησιοεπίδεσης με ελαστική ταινία είναι μία τεχνική που αναπτύχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’70 από τον Ιάπωνα χειροπρακτικό και κινησιολόγο Dr. Kenzo Kase. Η αρχική σκέψη του Kase ήταν πως το δέρμα είναι το μεγαλύτερο αντανακλαστικό όργανο του ανθρώπινου σώματος. Δημιούργησε λοιπόν μία αυτοκόλλητη ταινία από βαμβακερό υλικό που προσομοίαζε στο δέρμα. Για την ακρίβεια, το υλικό που δημιούργησε είχε το πάχος, το βάρος και την ελαστικότητα του δέρματος. Στόχος του ήταν να δημιουργήσει μία ταινία που θα υποστηρίζει το σώμα στις δύσκολες και επίπονες κινήσεις που κάνουν οι αθλητές και ταυτόχρονα θα βοηθάει στην ταχύτερη επούλωση των τραυματισμένων ιστών.

Η ταινία αυτή, η οποία είναι από υποαλλεργικό υλικό και πολύ γρήγορα ο ασθενής ξεχνάει πως την έχει κολλημένη πάνω στο δέρμα του, μπορεί να εφαρμοστεί πάνω σε μύες, σε αρθρώσεις και σε συνδέσμους σε διάφορα «σχήματα», ανάλογα με την περιοχή εφαρμογής, την πάθηση και το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Εφαρμόζοντας την ταινία στο δέρμα μας μπορούμε να περιορίσουμε ή να επουλώσουμε ένα τραύμα, να τονώσουμε ή να χαλαρώσουμε έναν μυ.

Η περίδεση με kinesiotape έχει επουλωτική δράση σε οιδήματα και αιματώματα. Κι αυτό διότι όταν η ταινία εφαρμόζεται τοποθετώντας τον μυ σε διάταση, έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία πτυχώσεων στο δέρμα. Αυτό με τη σειρά του βοηθάει στην κανονική ροή του αίματος και των λεμφικών υγρών. Κατά την εφαρμογή, το δέρμα πρέπει να είναι στεγνό, καθαρό και κατά προτίμηση αποτριχωμένο.

Η ταινία, ανάλογα με το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, μπορεί να εφαρμοστεί με τις εξής τεχνικές:

• Τεχνική της περιτονίας: χρησιμοποιείται συχνότερα με ταινίες σχήματος Ι ή Υ. Το δέρμα και ο μυς διατείνονται ελαφρά ή αφήνονται σε θέση χαλάρωσης. Η ταινία απλώνεται και εφαρμόζεται αντίθετα από τη φορά της ίνας του μυός.
• Τεχνική της κυκλοφορίας: η ταινία τοποθετείται στην περιοχή θεραπείας αφού προσδιοριστεί ο μυς ή η μυϊκή ομάδα που πρέπει να θεραπευθεί και βρίσκεται σε διάταση. Μετά από την εφαρμογή της ταινίας, με ελάχιστη πίεση, ο μυς αφήνεται να επανέλθει στη φυσιολογική του θέση. Αυτό αφυπνίζει το δέρμα και ο ασθενής δοκιμάζει βελτιωμένη κυκλοφορία και συχνά μειωμένο πόνο.
• Τεχνική των συνδέσμων: το μεσαίο τμήμα της ταινίας απλώνεται στο μέγιστο βαθμό και εφαρμόζει επάνω στο δέρμα. Τα άκρα της ταινίας εφαρμόζουν χωρίς καθόλου πίεση. Εφόσον η ταινία τραβάει όλο το δέρμα μαζί, αυτό δημιουργεί μία ισχυρή ροή πληροφοριών στα νεύρα της περιοχής. Αυτό σωματικά δημιουργεί αναρρόφηση η οποία ανασηκώνει το δέρμα και αυτό με τη σειρά του αυξάνει τη ροή. Η τεχνική αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί όταν ο ασθενής μπορεί να προσδιορίσει την ακριβή πηγή του πόνου.
• Επανορθωτική τεχνική: όταν χρησιμοποιούμε την ταινία για την επανόρθωση της στάσης κάποιας άρθρωσης, προσπαθούμε να οδηγήσουμε το σώμα στην άριστη θέση. Η ταινία κόβεται στο επιθυμητό μήκος και εφαρμόζεται έτσι ώστε να προκαλείται η κατάλληλη στάση του σώματος. Η ταινία θα πρέπει να τοποθετείται έτσι ώστε ο συνδετικός ιστός να επανορθώνεται στη βάση του.

Η εφαρμογή της θεραπευτικής τεχνικής KinesioTaping έχει τις εξής επιδράσεις:

• Μείωση του πόνου μέσω της αντίδρασης του δέρματος στον ερεθισμό των υποδοχέων του
• Ομαλοποίηση της μυϊκής λειτουργίας και βελτίωση της νευρομυϊκής επικοινωνίας
• Βελτίωση της ροής του αίματος, της λέμφου και των ενδοκυτταρικών υγρών
• Επανόρθωση δυσλειτουργιών των αρθρώσεων
• Αποκατάσταση της ισορροπίας
• Βελτίωση της συστολής των μυών και μείωση της κούρασής τους
• Μείωση υπερέκτασης και υπερσυστολής των μυών
• Αύξηση της τροχιάς της κίνησης
• Μείωση του ερεθισμού του μυός
• Ενεργοποίηση των ενδογενών αναλγητικών συστημάτων του σώματος

Βελονισμός-dry needling

Ο βελονισμός είναι μία μέθοδος θεραπείας και αποκατάστασης που χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική εδώ και πάνω από 4.500 χρόνια. Στη δυτική ιατρική άρχισε να διαδίδεται ευρέως τα τελευταία 50 χρόνια. Από το 1976, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει εντάξει τον βελονισμό στις μεθόδους θεραπείας αρκετών παθήσεων και ασθενειών. Με τον βελονισμό (ξηρά βελόνα ή με ρεύμα) επιταχύνεται η επούλωση των ιστών και αυξάνεται η λειτουργικότητά τους.

Η λίστα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για τις παθήσεις στις οποίες ενδείκνυται η θεραπεία με τη χρήση της τεχνικής του βελονισμού, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει:

• Διάστρεμμα
• Κάταγμα
• Θλάσεις
• Αθλητικές κακώσεις – Αιματώματα
• Πόνους στη μέση
• Μυο-Περιτονιακά σημεία πυροδότησης
• Πόνους στον αυχένα
• Τενοντίτιδα
• Επικονδυλίτιδα
• Οστεοαρθρίτιδες
• Ισχιαλγία
• Χρόνιους πόνους

Η επίδραση του βελονισμού είναι αθροιστική. Η αναλγητική του δράση αυξάνεται καθώς πολλαπλασιάζονται οι θεραπείες. Ο χρόνος αποκατάστασης/θεραπείας ποικίλλει ανάλογα με την πάθηση και τον οργανισμό.

Μέθοδος McKenzie    

Η μέθοδος McKenzie είναι μια ολοκληρωμένη μέθοδος για τη διάγνωση και θεραπεία παθήσεων της σπονδυλικής στήλης και των περιφερειακών αρθρώσεων. Αναπτύχθηκε από τον φυσικοθεραπευτή Robin Mckenzie ως ένα εναλλακτικό διαγνωστικό και θεραπευτικό σύστημα που προκύπτει από έναν μηχανισμό παραγωγής πόνου. Με την κίνηση ή/και την αλλαγή θέσεως στον ασθενή, τόσο η ένταση του πόνου όσο και ο εντοπισμός του αλλάζουν. Ο πόνος ενδέχεται να καταταγεί σε ένα από τα εξής σύνδρομα:

• στο σύνδρομο στάσεως
• στο σύνδρομο διαταραχής
• στο σύνδρομο δυσλειτουργίας

Ανάλογα σε ποιο από τα τρία μηχανικά σύνδρομα κατατάσσεται η πάθηση του ασθενούς προκύπτει και το είδος της θεραπείας που απαιτείται για την πλήρη ανάρρωση. Η θεραπεία βασίζεται στο ιστορικό του ασθενή και στα συμπτώματά του. Ο φυσικοθεραπευτής εφαρμόζει μια σειρά από κινητικά τεστ, και με βάση αυτή την αξιολόγηση καταρτίζει ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα αποκατάστασης.

Η θεραπεία περιλαμβάνει μια σειρά από τεχνικές που εφαρμόζονται από τον φυσικοθεραπευτή και άλλες ασκήσεις που κάνει ο ασθενής μόνος στο σπίτι του. Η ενεργή συμμετοχή του ασθενή οδηγεί στην ταχύτερη αποκατάσταση του προβλήματος. Η μέθοδος μπορεί εύκολα να διδαχθεί και αυτό είναι ένα από τα πλεονεκτήματά της. Επίσης, ο ασθενής εφαρμόζοντας τις ασκήσεις που θα του διδάξει ο φυσικοθεραπευτής του, μπορεί να προλάβει μελλοντικές υποτροπές

Μyofascial and Trigger points therapy

Θεραπεία των Μυο-Περιτονιακών Σημείων Πυροδότησης Πόνου (Myofascial Trigger Points Therapy) είναι μία τεχνική αποκατάστασης, την οποία χρησιμοποιεί η φυσικοθεραπευτική επιστήμη. Ο όρος μυϊκή περιτονία προέρχεται από τη σύνθεση των όρων μυϊκός ιστός (δηλαδή οι μύες του σώματος) με τον όρο Περιτονία (δηλαδή τον συνδετικό ιστό που περιβάλλει τον μυϊκό ιστό). Υπό φυσιολογικές συνθήκες η περιτονία είναι χαλαρή και έχει την ικανότητα να διαταθεί χωρίς περιορισμό. Όταν όμως έχουμε μυϊκούς τραυματισμούς, κακώσεις λόγω επαναλαμβανόμενης καταπόνησης, μυοσκελετική δυσλειτουργία ή κάποια φλεγμονή, η περιτονία χάνει την ευκαμψία της. Αποτέλεσμα της περιτονικής και μυϊκής δυσκαμψίας είναι η εμφάνιση των Σημείων Πυροδότησης Πόνου (Trigger Points).

Τα Σημεία Πυροδότησης Πόνου (Σ.Π.Π) είναι σημεία που βρίσκονται πάνω στο σώμα του μυός και δημιουργούν σφίξιμο στους μύες. Τα Σ.Π.Π είναι επώδυνα όταν τα πιέζουμε, προκαλούν βράχυνση των μυϊκών ινών και έχουν την ιδιότητα να προκαλούν ανακλαστικό ή προβαλλόμενο πόνο σε άλλες περιοχές του σώματος, όπου δεν υπάρχουν Σ.Π.Π.

Τα Σημεία Πυροδότησης Πόνου μπορούν να δημιουργηθούν εξαιτίας:

• Μυϊκού σφιξίματος και μυϊκής τάσης οφειλόμενων σε ψυχική ή συναισθηματική φόρτιση
• Άμεσου τραυματισμού (χτύπημα, ρήξη, διάστρεμμα, κάκωση κλπ)
• Επαναλαμβανόμενης κακής στάσης του σώματος
• Υπερχρήσης των μυών
• Παρατεταμένης φόρτισης
• Άρσης βαρών στην καθημερινότητα
• Επαναλαμβανόμενων μικροτραυματισμών
• Αδράνειας
• Παρατεταμένης κατάκλισης
• Εργασίας σε καθιστική θέση
• Έλλειψης Άσκησης

Προκειμένου να επιτευχθεί μυοπεριτονιακή απελευθέρωση, η τεχνική Myofascial and Trigger Points Therapy χρησιμοποιεί τις παρακάτω τεχνικές:

• Ρολάρισμα (rolling):Η τεχνική αυτή περιλαμβάνεται στο ζέσταμα. Γίνεται προς όλες τις κατευθύνσεις και χρησιμεύει για την αιμάτωση της περιτονίας.
• Τεχνική επιμήκυνσης (lengthening):Πρόκειται για βασική τεχνική διάτασης της περιτονίας. Ο θεραπευτής τοποθετεί τα χέρια του εκεί που υπάρχει ο περιορισμός μέχρι να νιώσει ότι το σημείο έχει απελευθερωθεί.
• Τεχνική της συστροφής (twisting):Περιλαμβάνεται στο ζέσταμα και χρησιμοποιείται στον μηρό και στο βραχίονα
• Τεχνική της λαβής (pinning, sandwich):Η τεχνική αυτή χρησιμοποιεί την ψηλάφηση της λαβής. Ο θεραπευτής ενώ έχει στο χέρι του την μυική γαστέρα, την κρατά σταθερά και με το άλλο χέρι του κινητοποιεί το άκρο σε κίνηση όπου διατείνεται ο συγκεκριμένος μυς (pinning). Ένας άλλος τρόπος είναι αφού ο θεραπευτής κρατά την γαστέρα του μυός με το ένα χέρι ή και με τα δυο να κάνει μικρές αργές κινήσεις προς όλες τις κατευθύνσεις (sandwich). Η τεχνική παρουσιάζεται στην άνω μοίρα του τραπεζοειδή και στους οπίσθιους μηριαίους.
• Ανάτριψη (friction):Η ανάτριψη εφαρμόζεται σε ουλώδη ιστό και συμφύσεις σε τένοντες, στην μυοτενόντια ένωση ή ακόμα και στους μύες. Επιδρά στους ιστούς που βρίσκονται κάτω από το δέρμα και γι αυτό το λόγο δεν πρέπει τα δάχτυλα του θεραπευτή να κινούνται σε σχέση με το δέρμα. Η τεχνική εκτελείται και προς τις δυο κατευθύνσεις.
• Τεχνική της διαπλάτυνσης (spreading muscle): Εφαρμόζεται κατά μήκος των μυϊκών ινών και όσο πιο αργά γίνεται τόσο πιο βαθιά μπορεί να φτάσουν τα χεριά του θεραπευτή. Όταν χρησιμοποιείται, το αντιβράχιο διασπά το λεμφικό υγρό και τις τοξίνες και επέρχεται μυική χαλάρωση.

Clinical Pilates

Το Θεραπευτικό Pilates είναι μια μέθοδος που επικεντρώνεται στην σωστή αναπνοή, την στάση του σώματος, την σταθερότητα του κέντρου βάρους του, την δύναμη αλλά και την ευλυγισία . Το σώμα δουλεύει σαν σύνολο και ενδυναμώνονται κυρίως οι εν τω βάθει μύες.

Πραγματοποιείται ατομικά αλλά και ομαδικά, είναι εξειδικευμένο στις δυνατότητες και τις ανάγκες του ασκούμενου και με τον ίδιο τρόπο καθορίζονται η συχνότητα και η διάρκεια του. Τα όργανα που χρησιμοποιούνται είναι κατάλληλα για το είδος της άσκησης και εύκολο να τα έχουμε στο σπίτι μας.

Απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες, σε άτομα με μυοσκελετικούς τραυματισμούς όπως αυχεναλγία, οσφυαλγία , σκολίωση , λόρδωση, κύφωση ή με νευρολογικές και αναπνευστικές παθήσεις .

Τα θετικά αποτελέσματα της μεθόδου είναι εμφανή στην καθημερινότητα του ασκούμενου καθώς ενισχύεται το αίσθημα αυτοπεποίθησης και ευεξίας.

Τέλος, το Θεραπευτικό Pilates χρησιμοποιείται είτε ως ξεχωριστό πρόγραμμα είτε σε συνδυασμό με την κλασική φυσικοθεραπεία .

Κινητοποίηση νευρικού ιστού

Η κινητοποίηση του νευρικού ιστού (Neutral Tissue Wobilization) είναι μία φυσικοθεραπευτική τεχνική που χρησιμοποιείται για την απελευθέρωση «παγιδευμένων» νεύρων. Στη συγκεκριμένη τεχνική καταφεύγουν οι ασθενείς που πάσχουν από πόνο ή αδυναμία οφειλόμενη σε κάποιο σύνδρομο παγίδευσης νεύρου. Επιπλέον, χρησιμοποιείται συμπληρωματικά όταν άλλες θεραπείες δεν επαρκούν για την πλήρη υποχώρηση των συμπτωμάτων.

Πρόκειται για μία σύγχρονη μέθοδο θεραπείας δια των χειρών (hands-on therapy) όπου:

• Με χειρισμούς στα άκρα επιδρούμε στο περιφερικό νευρικό σύστημα
• Με την κάμψη-έκταση ή πλάγια κάμψη της κεφαλής ή της σπονδυλικής στήλης επιδρούμε στο κεντρικό νευρικό σύστημα.

Η θεραπεία με κινητοποίηση νευρικού ιστού ενδείκνυται σε περιπτώσεις:

• Ισχιαλγίας
• Αυχενικής Ριζίτιδας
• Συνδρόμου Καρπιαίου Σωλήνα
• Κεφαλαλγιών
• Προβλημάτων Νωτιαίου Μυελού
• Κήλης Μεσοσπονδυλίου Δίσκου
• Εγκεφαλικού επεισοδίου
• Εγκεφαλικής Παράλυσης
• Σκλήρυνσης Κατά Πλάκας

Μαλάξεις

Θεραπευτική μάλαξη

Η θεραπευτική μάλαξη θεωρείται ως η πιο διαδεδομένη και γνωστή μάλαξη από όλα τα είδη μάλαξης που χρησιμοποιούνται στη φυσικοθεραπεία. Με τη θεραπευτική μάλαξη αντιμετωπίζεται μία σειρά προβλημάτων, ενώ η επίδρασή της είναι καθολική σε όλα τα συστήματα του οργανισμού. Πιο συγκεκριμένα, η θεραπευτική μάλαξη επιδρά ευεργετικά στο μυοσκελετικό σύστημα, στο καρδιαγγειακό και λεμφικό, στο νευρικό, καθώς και στο δέρμα. Επιπλέον, η θεραπευτική μάλαξη βελτιώνει τη χωρητικότητα των πνευμόνων, επιβραδύνει τον ρυθμό της αναπνοής, μειώνει το στρες, το άγχος, και χαρίζει ευεξία και χαλάρωση στον θεραπευόμενο.

Αθλητική μάλαξη

Η αθλητική μάλαξη είναι ένα είδος θεραπευτικού μασάζ που απευθύνεται σε αθλητές – επαγγελματίες και μη – και γενικότερα σε άτομα που ασκούνται. Τα είδη αθλητικής μάλαξης που έχουν καθιερωθεί είναι τέσσερα: Η μάλαξη Συντήρησης, η μάλαξη Προετοιμασίας, μάλαξη Αποκατάστασης και η Μεσο-αγωνιστική μάλαξη. Οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται στην αθλητική μάλαξη είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές στη διαχείριση οξέων και χρόνιων τραυματισμών, στη μείωση της έντασης του μυϊκού σπασμού και της αίσθησης του πόνου στους τραυματισμένους-υπερφορτισμένους μυς, καθώς και στην επούλωση και τη δημιουργία νέων, ισχυρών και ελαστικών ιστών.

1. Μάλαξη Συντήρησης

Η μάλαξη συντήρησης έχει ως στόχο τη διατήρηση και βελτίωση του εύρους της κίνησης και την ευελιξία των μυών. Είναι ένα τακτικό πρόγραμμα που βασίζεται στην κατανόηση της ανατομίας των μυών που κινδυνεύουν περισσότερο να υποστούν υπερφόρτιση ή τραυματισμό. Συνήθως, πρόκειται για συγκεκριμένες ομάδες μυών που χρησιμοποιούνται σε κάποιο συγκεκριμένο άθλημα.

2. Μάλαξη Προετοιμασίας

Η μάλαξη προετοιμασίας ή προ-αγωνιστική (Pre event) έχει ως στόχο την πρόληψη τραυματισμών. Χρησιμοποιείται συμπληρωματικά στην προθέρμανση του αθλητή για να τονώσει την κυκλοφορία του αίματος, να μειώσει την ένταση στους μύες και να αυξήσει την ελαστικότητά τους, και να βελτιώσει την ψυχολογία του αγωνιζόμενου. Η μάλαξη προετοιμασίας μπορεί να είναι χαλαρωτική ή τονωτική, και επιπλέον, βοηθάει στο να αποκτήσει ο αθλητής μεγαλύτερη συνειδητότητα του σώματος και της φυσικής του κατάστασης. Με τον τρόπο αυτό ο αθλητής βοηθιέται στο να επιτύχει τη μέγιστη δυνατή απόδοση κατά την εκτέλεση των κινήσεων του αγωνίσματός του.

3. Μεσο-αγωνιστική Μάλαξη

Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για διαφορετικό είδος μάλαξης. Η μεσο-αγωνιστική (Intercompetition) μάλαξη χρησιμοποιείται ενδιάμεσα από έναν αγώνα – π.χ μαραθώνιος, ποδόσφαιρο, δέκαθλο κ.ά – για να προσφερθεί ένα πολύ σύντομο μασάζ για την ανάκτηση ενέργειας και αντοχής του αθλητή.

4. Μάλαξη Αποκατάστασης

Με τη μάλαξη αποκατάστασης ή μετα-αγωνιστική (Post Event) επιτυγχάνεται η επιτάχυνση του χρόνου αποθεραπείας του αθλητή. Το σώμα βοηθιέται να επανέλθει γρήγορα στη φυσιολογική του κατάσταση, μειώνονται οι μυϊκοί σπασμοί και τα συμπτώματα πόνου ή/και «πιασίματος», διευκολύνεται ο μεταβολισμός και καθαρίζουν οι μυς από το γαλατικό οξύ και άλλα απόβλητα.

Κινησιοθεραπεία

Η κινησιοθεραπεία είναι μία από τις τεχνικές φυσικοθεραπευτικής αποκατάστασης, η οποία βρίσκει εφαρμογή σε μια σειρά χρόνιων παθήσεων και τραυματισμών. Πρόκειται ουσιαστικά για την εφαρμογή μιας ολοκληρωμένης και επιστημονικά τεκμηριωμένης παρέμβασης, προσαρμοσμένης με τέτοιο τρόπο ώστε να ενισχύσει τη δύναμη, την αντοχή και την κινητικότητα των ατόμων με λειτουργικούς περιορισμούς ή εκείνων που χρήζουν εκτεταμένης φυσικής αποκατάστασης.

Η κινησιοθεραπεία μπορεί να εφαρμοστεί ως μονοθεραπεία, ή σε συνδυασμό με την εφαρμογή ηλεκτροθεραπευτικών μέσων (διαθερμίες, υπέρηχοι κ.ά). Σε κάθε περίπτωση, για να έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα, η κινησιοθεραπεία οφείλει να είναι εξατομικευμένη και επιτηρούμενη από ειδικό φυσικοθεραπευτή.

Η κινησιοθεραπεία, εκτός από μία εξαιρετική τεχνική αποκατάστασης, μπορεί να λειτουργήσει και ως μέσο πρόληψης τραυματισμών. Ο ασθενής μαθαίνει από τον φυσικοθεραπευτή του να κάνει τις σωστές ασκήσεις, με τον σωστό τρόπο, γεγονός που μπορεί να συμβάλει στη μακροπρόθεσμη διατήρησης της ευεξίας και της καλής ποιότητας ζωής.

Η συγκεκριμένη τεχνική αποκατάστασης συνιστάται κυρίως σε ασθενείς που πάσχουν από:

• Ατροφία μυών
• Δισκοπάθεια
• Πάρεση των άκρων
• Χρόνιες καρδιολογικές και αναπνευστικές παθήσεις
• Νευρολογικές παθήσεις
• Αρθρίτιδες
• Παχυσαρκία
• Οστεοπόρωση
• Χρόνιους πόνους στη σπονδυλική στήλη
• Κακώσεις συνδέσμων, τενόντων, μυών
• Κατάγματα στα οστά των άκρων και της σπονδυλικής στήλης

Manual Therapy (δια χειρός τεχνικές)

Μια τεχνική που πολύ συχνά συζητιέται ανάμεσα σε ασθενείς και παρουσιάζεται ως ένας τρόπος θεραπείας με εκπληκτικά αποτελέσματα σε μυοσκελετικά προβλήματα.
Μια χειρουργική επέμβαση, ένας τραυματισμός ή ένα χρόνιο πρόβλημα, πχ οσφυαλγία, ισχιαλγία, αυχενικό σύνδρομο, τενοντίτιδα θα οδηγήσουν μοιραία τον ασθενή στα χέρια ενός φυσικοθεραπευτή.
Η, μέχρι πρότινος, χρήση μηχανημάτων χωρίς μάλιστα προηγούμενο κλινικό συλλογισμό δυστυχώς δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Η σύγχρονη φυσικοθεραπεία απαντά στις απαρχαιωμένες παθητικές τεχνικές αντιμετώπισης με το manual therapy. Το manual therapy είναι ένα σύνολο διαγνωστικών και θεραπευτικών τεχνικών οι οποίες εφαρμόζονται με τα χέρια και συνοδεύονται από την άρτια και λεπτομερή λήψη ιστορικού και το συγκεκριμένα αιτιολογημένο θεραπευτικό πλάνο.
Ο στόχος μετατοπίζεται από την απλή ανακούφιση στην λύση των πραγματικών αιτιών του προβλήματος. Για αυτό και η χρήση μηχανημάτων ελαχιστοποιείται και τη θέση τους παίρνουν τεχνικές κινητοποίησης και στοχευμένη άσκηση.Το manual therapy θέλει τον ασθενή σε ενεργητικό ρόλο.

Για αυτό και από τις πρώτες κιόλας συνεδρίες ο ασθενής καλείται να συμμετέχει σε ενεργητικό πρόγραμμα ασκήσεων ενδυνάμωσης αλλά και επανεκπαίδευσης με στόχο την αλλαγή πιθανών λανθασμένων κινητικών και στατικών προτύπων.Το αυχενικό σύνδρομο είναι από τα συνηθέστερα περιστατικά που αντιμετωπίζονται με manual therapy

Γιατί το manual therapy θεωρείται τόσο μοναδική τεχνική;

Η μοναδικότητα της συγκεκριμένης τεχνικής έγκειται στο γεγονός πως είναι ολοκληρωμένη και εμπεριστατωμένη.
Ξεκινά με λεπτομερή αξιολόγηση, και χρησιμοποιεί αποδεδειγμένες δοκιμασίες.
Βασίζεται σε αντικειμενικά αλλά και υποκειμενικά (από την πλευρά του ασθενούς) ευρήματα ενώ λαμβάνει υπόψιν και ψυχοκοινωνικά στοιχεία που πιθανόν προκύψουν από την αξιολόγηση.
Όλα αυτά συνθέτουν τον κλινικό συλλογισμό πάνω στο οποίο χτίζεται το θεραπευτικό μοντέλο, με συγκεκριμένα στάδια, επαναξιολογήσεις και καθορισμένη διάρκεια και κόστος με μεγάλη ακρίβεια.Ο θεραπευτής γνωρίζει πολύ καλά τι αγγίζει, τι κινητοποιεί και ποιο είναι το αναμενόμενο αποτέλεσμα.Τα μηχανήματα χρησιμοποιούνται απλά και μόνο για ανακούφιση από τον πόνο.Με το manual therapy μπορούν να αντιμετωπιστούν προβλήματα σπονδυλικής στήλης και άκρων

Στο  manual therapy γίνεται με τα χέρια που εξετάζουν και αξιολογούν – αποκαθιστούν όπου είναι απαραίτητο:

• Αρθρικές κινήσεις της σπονδυλικής στήλης σε όλα τα επίπεδα αυτής
• Αρθρικές κινήσεις άκρων αλλά και μικρότερων περιοχών όπως της κάτω γνάθου (συχνή αιτία πονοκεφάλου)
• Κινητικότητα νευρικού ιστού – νευροδυναμική συμπεριφόρά σε παθολογίες όπου εμπλέκεται νευρικός ιστός πχ ισχιαλγία
• Επώδυνα σημεία της περιτονίας και των συναφών περιφερικών δομών. Δεν είναι λίγες οι φορές που το πραγματικό αίτιο του πόνου εντοπίζεται σχετικά μακριά από το σημείο εκδήλωσης του. Έτσι για παράδειγμα αρκετές φορές η θεραπεία σε έναν επώδυνο αυχένα επέρχεται από την αποκατάσταση μια δυσλειτουργίας στον ώμο.
• Τη δύναμη, την αντοχή και την ελαστικότητα του μυοτενόντιου συνόλου.
• Τον έλεγχο των μυικών ισορροπιών μιας περιοχής. Κάποιες φορές η απλή εξισορρόπηση μυϊκών δυνάμεων με κατάλληλη άσκηση αρκεί από μόνη της ώστε να επέλθει η λύση του προβλήματος.
• Την επανεκπαίδευση, σε μυοσκελετικό και ιδιοδεκτικό επίπεδο, στην σωστή εργονομία. Μια λάθος θέση στην εργασία και σε καθημερινή βάση ίσως είναι από μόνη της το βασικό αίτιο εκδήλωσης ενός χρόνιου μυοσκελετικού προβλήματος. Το ίδιο ισχύει και με μια κακή τεχνική σε ένα άθλημα, την οποία ένας manual therapist οφείλει να επανεκπαιδεύσει.

Πλεονεκτήματα manual therapy

• Μπορεί δυνητικά να εφαρμοστεί κυριολεκτικά σε όλα τα μυοσκελετικά προβλήματα και ακόμα και σε οξύ στάδιο.
• Είναι μια θεραπεία που στοχεύει το αίτιο και όχι το σύμπτωμα, για αυτό και η αποκατάσταση είναι συνήθως πλήρης και χωρίς υποτροπές.
• Είναι σαφώς πιο σύντομη θεραπεία. Σε 4-6 θεραπείες το αποτέλεσμα είναι τις περισσότερες φορές εντυπωσιακό ενώ από την 1^η κιόλας συνεδρία θα υπάρξει βελτίωση.
• Η επαναφορά στην λειτουργικότητα, στην άσκηση ή στο άθλημα είναι ταχύτερη, πληρέστερη και ασφαλέστερη.
• Η συνολική ποιότητα ζωής βελτιώνεται κατακόρυφα καθώς ο ασθενής κατανοεί τι είχε, μαθαίνει πως να το αντιμετωπίζει αποτελεσματικά και το πρόβλημα επιλύεται συνήθως οριστικά.